Profesyonel fotoğrafçılık için en iyi kamera - Canon, Nikon veya Sony?

Herhangi bir profesyonel kamera, boyutuyla hazırlıksız bir kişiyi korkutabilir. Ama bunda yanlış bir şey yok. Aksine, üreticilerin kasaya çok sayıda anahtar ve düğme yerleştirmesine izin verir. Ve bu, seçtiğimiz kameraların, kompaktlığa katkıda bulunacak gibi görünen aynasız türe ait olmasına rağmen!

Belki de en fazla sayıda kontrol Panasonic'in fotoğraf makinesinde bulunuyor. Burada, ISO'nun değiştirilmesinden bahsetmeden, fotoğrafçı tarafından önceden programlanmış bir moda veya diğerine geçmek zor değil. Ancak, buradaki tekerlek sayısı hala çok fazla değil. Bu bakımdan Sony'nin ürünü çok daha memnun olacaktır. Burada sayıları dörde yükseldi! Neredeyse tüm çekim ayarlarının tam anlamıyla anında değişmesi onlar sayesinde. Menüye bir ziyaret sadece tamamen atipik bir durumda gerekli olacaktır. Örneğin, gerekirse hafıza kartını biçimlendirin.

Beğenin ya da beğenmeyin, profesyonel bir fotoğrafçının bile geniş ve parlak bir ekrana ihtiyacı vardır.Kameranın yüksek kaliteli bir vizörü olsa bile. Bu yüzden ne Canon, ne Nikon, ne de diğer iki üretici ekranda tasarruf etmeye başlamadı. Ancak yine de Sony A9 II'de hata bulabilirsiniz. Bu aynasız en küçük ekranı kullanır. Ancak okuyucularımızın büyük çoğunluğu için üç inç bile yeterli olacaktır. Ancak bu ekranın düşük çözünürlüğünün bazen hala hissedildiğini kabul etmek gerekir. Böyle pahalı bir kamera oluştururken, bundan tasarruf edilemez.

Tüm modellerde düzgün şekilde uygulanan bir döner ekran mekanizması bulunmadığını unutmayın. Ancak bu tür kameraların sahipleri kendilerini çekmeyecekleri için bunda bir kusur bulamayacağız. Vizör ise aynasız modellerde elektroniktir. Ama bazıları farkına bile varmaz. Gerçek şu ki, çok yüksek bir çözünürlüğe sahip olduğu için grenlilik tamamen görünmez. Ve her durumda, vizör %100 çerçeve kapsamına sahip, bu da iyi bir haber. Bu, gelecekteki görüntüyü kendi gözlerinizle göreceğiniz anlamına gelir - üzerinde gereksiz hiçbir şey görünmeyecek ve hiçbir şey kırpılmayacaktır.

Ayrıca hemen hemen tüm kameraların üst panelde bulunan ikinci bir ekran aldığını da not ediyoruz.Bize en iyi Panasonic cihazında uygulandığı görülüyordu - çok sayıda parametreye uyuyor ve tüm bilgiler düşük ışıkta bile (arka ışık kapalıyken dahil) açıkça görülüyor.

Bu tür cihazlar uzun süredir sadece fotoğrafçılık için kullanılmadığından, çok sayıda yuva almaları gerekir. Örneğin, bir operatör veya fotoğrafçı bir görüntüyü monitörde görüntülemek isteyebilir. Dört kameranın tümü bunu yapmanıza izin verir. Bunların yarısı daha yüksek hızlı HDMI 2.1 aldı, ancak bunun önemli bir avantaj olup olmadığını söylemek zor. Tüm kameralara ayrıca bir mikrofon konektörü ve ses izleme için benzer bir 3,5 mm ses çıkışı verildi.

Aslında yuvaların listesi burada bitmiyor. Sony fişlerinden birinin altında aniden bir LAN bağlantı noktası bulundu! Ayrıca, tüm kameraların emrinde bir USB arayüzü vardır. Daha da önemlisi, dört vakadan üçünde yüksek hız spesifikasyonunu karşılıyor! İlginç bir şekilde Panasonic kameranın dişli bir deliği var. USB ve HDMI'ya bağlı kabloları tutacak özel bir braket vidalamaya yarar. Bu, konektörleri bozulmaya karşı koruyacaktır.

Kablosuz modüller hakkında konuşursak, o zaman tüm cihazlarda da bulunurlar. Artık profesyonel kameralar bile akıllı telefon kontrolünü destekliyor. Bu durumda Wi-Fi ve Bluetooth keskinleştirilir. Ancak, sadece değil! Panasonic ve Sony, bir NFC çipine sahip oldukları için senkronizasyon sürecini önemli ölçüde hızlandırmanıza olanak tanır.

Herhangi bir profesyonel kameranın ana unsuru matristir. Dört durumda da, boyut olarak alıştığımız 35 mm'lik filmin çerçevesiyle karşılaştırılabilir boyuttadır. Üretimi için CMOS teknolojisinin bir veya başka bir varyasyonu kullanıldı. Ve Sony A9 II'ye yüklendiğinde daha fazla ve 14 bit renk derinliği sunar. Sonuç olarak çekimin sonucu, gözü memnun edemez. Özellikle fotoğraflar çok pahalı bir monitörde görüntüleniyorsa. Ancak, bu konuda rakipler, eğer daha düşüklerse, o zaman çok fazla değil.

Karanlıkta aktif olarak fotoğraf çekecekseniz, Sony seçeneği size uymayacaktır. Gerçek şu ki, bu kamera biraz sınırlı bir ISO aralığına sahip. En azından bu modeli rakiplerle karşılaştırdığınızda. Bu durumda belki de en iyi seçim Panasonic DC-S1H olacaktır. Gündüz vakti bu kamera ISO 50'yi etkinleştirmenizi sağlar. Bu değeri seçtikten sonra isteseniz de dijital paraziti tespit edemezsiniz. Ancak bu hassasiyet, düşük enstantane hızlarında çekim yaparken çok daha kullanışlı olacaktır.

Megapiksel peşindeyseniz, incelediğimiz kameraların yarısı sizin için çalışmayacaktır. Gerçek şu ki Panasonic ve Sony'de yerleşik sensörler yalnızca 24 etkin megapiksele sahip. Nikon ve Canon'dan rakipler neredeyse iki kat daha fazlasını sunuyor! Ancak böyle bir iznin her zaman gerekli olmadığını anlamalısınız, bu nedenle bu gerçeğe çok dikkat etmenizi önermiyoruz.

Aynasız kameralar iyidir çünkü genellikle normal mekanik olanla tamamlanan bir elektronik deklanşör uygulayabilirler. Sonuç olarak, deklanşör hızı keyfi olarak kısaltılabilir. Bizim durumumuzda, kameralar parametreyi 1/8000 s düzeyinde ayarlamanıza izin verir. Bu özellikle Sony için önemlidir, çünkü bu cihaz öncelikle röportaj çekimi için tasarlanmıştır. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, burada 1/32000 s parametresinin kullanılabilir hale geldiği bir elektronik deklanşöre geçebilirsiniz. Ancak bunu yalnızca pahalı, yüksek diyafram açıklığına sahip optiklerin varlığında kullanmak mümkün olacaktır.

Kameraların her biri, emrinde güçlü bir grafik işlemcisi aldı. Matristen gelen tüm bilgileri yıldırım hızında işleme yeteneğine sahiptir. Sensörleri daha düşük çözünürlüğe sahip olduğu için Panasonic ve Sony'de yerleşik olan çipler için bu en kolay yoldur. Seri çekim modundaki ilk kameranın saniyede 9 kare, ikincisinin ise iki katından fazla kare üretmesi daha da şaşırtıcı.Ayrıca, Canon'un aynasız bir kamerası 20 kare / s yeteneğine sahiptir, ancak yalnızca elektronik bir deklanşör kullanırken (mekanik, yangın hızını 12 kare / s'ye düşürür).

Belki burada görüntü sabitlemeyi değerlendireceğiz. Önceden, yalnızca amatör kameralarda vardı, ancak bir süredir üreticiler, profesyoneller için hayatı kolaylaştırmaya karar verdiler. Muhtemelen Canon'un fotoğraf makinesinde yerleşik en iyi sabitleyici. Hem gyro sensörüne hem de tork sensörüne yanıt verir. Sonuç olarak, fotoğrafçı deklanşör hızını güvenli bir şekilde uzatabilir ve diyaframı yoğun bir şekilde kapatabilir. Kameraların geri kalanına gelince, biraz daha az gelişmiş olsa da, beş eksenli sabitleme de kullanıyorlar.

Gerçek bir profesyonel, iki bellek kartı yuvası kullanan bir kamera gerektirir. Birisi bu fırsatı, sürücülerden biri arızalandığında kaybolmaması için materyali çoğaltmak için kullanır. Diğer fotoğrafçılar, çekim sırasında onları değiştirerek zaman kaybetmemek için iki kart yerleştirir.

Canon mükemmeldi. Yuvalarından ikisi, farklı biçimlerdeki sürücüler için tasarlanmıştır. Aynı zamanda ikincisi, inanılmaz okuma ve yazma hızlarına sahip SDXC UHS-II kartlarını destekliyor. Bu, videonun çok yüksek çözünürlükte çekildiği anda endişelenmenize izin vermez. Ancak Nikon'un kamerası da benzer bir tasarım kullandığı için rakiplerinden kopmak mümkün olmadı.

Panasonic ve Sony'ye gelince, iki yuva için de yer buldular. Ancak, bazı fotoğrafçılar bir CFexpress kartının kullanılamamasından şüphe duyacaktır. Görünüşe göre, bu iki şirket haklı olarak, bu tür sürücülerin giderek daha az profesyonel tarafından kullanıldığını düşünüyor. Gerçekten de, yüksek hızlı bir SD kart satın almak çok daha kolay hale geldi.

4K video çekiminden hala memnun musunuz? Profesyonel kameralar 8K çözünürlüğe yükseltmeyi teklif ediyor! Evet, eşleşen bir TV'niz olmayabilir. Ancak endişelenecek bir şey yok, artan çözünürlük, kalite kaybı olmadan sonraki kırpma için kullanılabilir.

Ne yazık ki, bu makalede tartışılan tüm kameralar 8K desteğiyle övünemez. Bu çözünürlük, yalnızca Canon EOS R5'in seçilmesini önerir. Bu durumda frekans sadece 30 kare / s veya daha az olacaktır. Bit hızı düşünülemez 470-1300 Mbps'ye ulaşacak. Şimdi cihazın neden yüksek hızlı bir sürücüye ihtiyacı olduğunu anladınız mı? Nikon'un rakibine gelince, bu kamerayla video çekimi 4K çözünürlükle sınırlı. Ancak öte yandan, bu işlem 60 kare / s (bit hızı - 180 Mbps) frekansında gerçekleştirilir.İlginç bir şekilde teoride bu kameranın sahibi 10 bit renk kodlaması ile ProRes RAW formatında kayıt yapabiliyor ancak bu özellik ücretli.

Panasonic, video kaydı için en iyisidir. Evet, bunu “sadece” 6K çözünürlükte yapıyor (bu parametreye sahip frekans 24 kare / s'yi geçmeyecek). Ancak öte yandan, cihaz düşük ışık koşullarında bile bu görevle mükemmel bir şekilde başa çıkıyor. Maksimum bit hızı 400 Mbps'dir. İyi haber şu ki, 10 bit renk derinliği hiçbir ekstra ücret ödemeden kullanılabilir. Hepsinden kötüsü, Sony'nin cihazı video çekimi ile başa çıkıyor. Çözünürlük 4K ile sınırlıdır, burada S-log profili yoktur. Tek kelimeyle, böyle bir para için bir profesyonel kesinlikle daha fazlasını isteyecektir.

Tahmin edilmesi en zor şey, cihazın tam şarjlı bir pille ne kadar süre dayanacağıdır. Gerçek şu ki, bu parametre büyük ölçüde kameranın kullanılacağı amaca bağlıdır. Normal fotoğraf çekmek bir şey, video çekmek başka bir şey. Ayrıca vizörün enerji tasarrufuna yardımcı olduğunu da anlamalısınız. Fotoğrafçı LCD'yi düzenli olarak kullanacaksa, çalışma süresi büyük ölçüde azalacaktır.

Çeşitli testler yalan söylemiyorsa, Sony A9 II tam şarjdan en uzun süre dayanır. Bu bakımdan bu model en azından SLR kameralara biraz daha yakın.Nikon ve Canon ayrıca iyi pil ömrüne sahiptir. Ve yalnızca Panasonic, ek pil satın alma işlemine hemen katılmanızı sağlar. Geri kalanlar söz konusu olduğunda, onlarsız da yapılamaz, ancak ilk başta onların yokluğu yine de hissedilebilir.

Ne yazık ki, seçtiğimiz cihazlar pahalı. Okurlarımızın çoğu, bu tür ekipmanların nasıl bu kadar çok para harcanabileceğini anlamayacak. En ucuzu Nikon Z7 II'dir. Ancak bu aynasız kamera bile size neredeyse 300 bin rubleye mal olacak!

Bu kadar yüksek maliyetin sebebi nedir? İlk olarak, nispeten küçük bir kamerayı tam çerçeve sensörle donatmak gerçek bir zorluktur. Ve sensörün üretimi de ucuz değil. Ve cihazlar son derece güçlü bir işlemci aldı. Kısmen onun yardımıyla yüksek çözünürlükte video çekimi gerçekleştirmeyi başardık. Panasonic'in kamerası da bilgisayarlarda kullanılana benzer bir aktif soğutma sistemi aldı. İşte tasarımı bu kadar karmaşık! Ancak korkmamalısınız - fan o kadar sessiz dönüyor ki son videoda hiç duyulmuyor.

Genellikle bu tür malzemelerde net bir lider vardır. Bu sefer tüm kameralar yeteneklerinde yaklaşık olarak eşittir. Hayır, onları tamamen sökerseniz, bazı cihazların belirli görevlerle diğerlerinden daha iyi başa çıktığı, ancak diğerlerini çözmede kaybettiği anlaşılır. Örneğin, Sony'nin aynasız kamerası, spor çekimlerinde bile mükemmel bir performans sergilediği için güçlü otomatik odaklama özelliğine sahiptir. Panasonic ise en çok video severleri memnun edecek. Sadece hayal kırıklığına uğratabilecek yukarıda belirtilen rakibin aksine.

Ve hangi modelin lehine? Uzun yıllara dayanan deneyime sahip bir uzman bile bu soruya cevap veremez. En kolay yol, sahip olduğunuz optik filosuna odaklanmaktır. Çok sayıda Canon lensiniz varsa, başka bir marka kameraya geçmek aptalca olur. Ayrıca, röportaj çekimine aktif olarak katılıp katılmayacağınızı da anlamanız gerekir - zaten fark ettiğiniz gibi, her kamera her saniye ondan fazla çekim yapmaya hazır değildir.